Jak utworzyć obraz uszkodzonego dysku?

Co zrobić by stworzyć obraz uszkodzonego dysku?

Jak utworzyć obraz uszkodzonego dysku to pytanie, które zadajemy specjalistom jeżeli dysk nie działa normalnie z powodu defektów sprzętu lub innych problemów, proces tworzenia jego obrazu może wymagać dodatkowych konfiguracji w celu zmniejszenia ryzyka całkowitej awarii niestabilnego urządzenia przed wyodrębnieniem cennych danych.

Imager dysku zintegrowany z UFS Explorer-em zapewnia obszerny zestaw parametrów mających na celu maksymalnie efektywny odczyt danych i kontrolę nad błędami I/O. Aby dostosować procedurę do konkretnego przypadku, możesz zmodyfikować dostępne ustawienia zgodnie z instrukcjami podanymi poniżej. Ponadto krótki przegląd przebiegu działań można znaleźć w poniższym przewodniku wideo:

Inne osobliwości pracy z uszkodzonymi nośnikami cyfrowymi zostały szczegółowo opisane w sekcji Jak odzyskać dane z uszkodzonego dysku i zaleca się wzięcie ich pod uwagę przed rozpoczęciem procesu obrazowania.

Ogólna procedura tworzenia obrazów dysków

1. Uruchom Eksplorator UFS i pobierz narzędzie do tworzenia obrazów dysków wbudowane w oprogramowanie.

Znajdź problematyczny dysk/partycję na liście dołączonych magazynów i wybierz opcję „Zapisz obraz dysku” w menu kontekstowym. Przeczytaj uważnie ostrzeżenie przed przejściem do następnego kroku.

2. Określ parametry związane z pamięcią źródłową.

• • Użyj rozmiaru sektora do obrazowania

Ten parametr określa rozmiar minimalnego bloku do odczytu.

Ponieważ współczesne dyski mają zwykle sektor fizyczny o rozmiarze 4 KB, oprogramowanie domyślnie wybiera ten rozmiar. Tej wartości nie można zmienić w przypadku dysków, które mają sektor fizyczny o rozmiarze 4 KB zgodnie z danymi identyfikacyjnymi dysku. W przypadku innych dysków można wybrać wartości 4 KB lub 512 bajtów.

Jeśli chodzi o uszkodzony sektor, użycie wartości 512 bajtów dla dysku o rozmiarze sektora 4 KB doprowadzi do wielokrotnych prób odczytania tego samego uszkodzonego bloku. Wybranie 4 KB dla dysku o rozmiarze sektora 512 bajtów może spowodować pominięcie dodatkowych sektorów sąsiadujących z uszkodzonym.

W przypadku dysków, których rozmiar sektora nie jest wielokrotnością 512 bajtów (na przykład 520 bajtów), oprogramowanie nie pozwala na zmianę tej wartości, podczas gdy obraz dysku zostanie utworzony z zaokrąglonym rozmiarem bloku (na przykład 512 bajtów na obrazie 520 bajtów w źródle).

3. Zdefiniuj główne ustawienia odczytu danych.

• • Odczytaj rozmiar bufora

Ten parametr ustawia rozmiar bloku danych, który zostanie odczytany „za jednym razem”.

Rozmiar bloku od 64 do 128 KB umożliwia osiągnięcie maksymalnej wydajności, ponieważ jest wystarczająco duży do wydajnego liniowego odczytu danych, ale nie jest zbyt duży, aby nie „wychwytywał” defektów. Poza tym bardzo duże rozmiary mogą nie być obsługiwane na niektórych połączeniach w trybach ATA/SCSI.

• • Przeczytaj kierunekTa opcja pozwala wybrać kierunek, w którym będzie wykonywany odczyt pamięci.

    

    Opcja „Od początku do końca” jest wybrana domyślnie i zapewnia maksymalną prędkość. Druga opcja jest zalecana tylko wtedy, gdy wada jest obserwowana bliżej początku tarczy, aby zapobiec jej obrotowemu uszkodzeniu. W takim przypadku program będzie nadal czytać dane w kierunku „do przodu”, ale będzie to robić w blokach po kilka megabajtów, zaczynając od końca dysku.

  • Czytaj używając protokołuTen parametr określa procedurę, która będzie stosowana w celu uzyskania dostępu do pamięci. „Procedura System” jest dostępny dla wszystkich systemów operacyjnych. Główną wadą standardowej systemowej procedury odczytu danych jest brak kontroli nad błędami odczytu, które mogą skutkować „zawieszeniem się” oprogramowania i / lub adaptera USB w przypadku wadliwych bloków lub serii defektów. Stosowanie tego podejścia może prowadzić do dalszej degradacji uszkodzonego urządzenia pamięci masowej.

    

    Procedura „Direct SCSI” jest dostępna w wersjach dla systemów Windows i Linux dla wszystkich nośników pamięci opartych na systemie Linux i urządzeń pamięci masowej opartych na systemie Windows, z wyjątkiem PATA / SATA z połączeniem bezpośrednim. Procedura tego typu pozwala na wykonanie kontrolowanego odczytu dysku z diagnostyką błędów odczytu, chociaż taka diagnostyka może nie być dostępna na wielu adapterach USB.

    

    Procedura „Direct ATA” jest dostępna w wersji oprogramowania dla dysków PATA/SATA dla systemu Windows. Podobnie jak poprzednia opcja, umożliwia kontrolowany odczyt dysku z zaawansowaną diagnostyką.

    

  • Przeczytaj limit czasuTen parametr pozwala na ustawienie czasu w sekundach oczekiwania na dane z dysku, aż próba odczytania sektora nie zostanie przerwana.

    

    Ta wartość jest krytyczna dla dysków, które mają uszkodzone lub słabo czytelne sektory. Należy wziąć pod uwagę, że mały limit czasu przyspiesza proces, ale może prowadzić do pominięcia słabo czytelnych sektorów, podczas gdy duży limit czasu może powodować rotacyjne ocenianie defektów.

  • Obszar w źródłowej pamięci do obrazowaniaTen parametr określa, która część pamięci źródłowej zostanie utworzona. „Cała pamięć: pełny plik obrazu dysku bit-to-bit” jest domyślnym wyborem do tworzenia obrazu całego dysku – umożliwia zapisanie wszystkiego, co jest możliwe, od pierwszego do ostatniego bloku fizycznej pamięci.

    

    Opcja „Zakres niestandardowy: plik obrazu partycji lub regionu” jest włączana automatycznie po utworzeniu obrazu partycji dysku. W takim przypadku wartości dla sektora początkowego i końcowego są wypełniane przez samo oprogramowanie. Alternatywnie, zakres bloków do obrazowania można określić ręcznie.

    

    Opcja „Wiele zakresów zdefiniowanych przez użytkownika” umożliwia określenie zestawu zakresów do tworzenia obrazu dysku.

    

    Pozwala zdefiniować, które zakresy zostaną zapisane, a które wykluczone z obrazu. Opcja jest przydatna do ponownego odczytania kilku znanych zakresów lub gdy pewna partycja lub inne dane nie powinny być obecne na obrazie.

    

    „Określona z zewnętrznym bitmapy” opcja nie może być wybrany ręcznie, ale jest aktywowany automatycznie, gdy obraz na podstawie mapy bloku jest tworzony, który zawiera instrukcje dla każdego bloku, co do tego, czy należy je czytać.

4. Podaj ustawienia związane z docelową pamięcią masową.

• • • Typ celuTen parametr oferuje kilka opcji przechowywania do zapisywania pliku obrazu.Gdy opcja „Dysk fizyczny (wykonaj klon)” jest włączona, dane są po prostu kopiowane z dysku źródłowego do innego magazynu, podczas gdy informacje o błędach odczytu są zapisywane w pliku mapy defektów.

      

      Jednak dysk docelowy nie może być mniejszy niż obszar wybrany do utworzenia obrazu na dysku źródłowym. Na przykład, jeśli dysk źródłowy ma rozmiar 3 TB, docelowa pamięć masowa do zapisania jego pełnego obrazu musi mieć co najmniej 3 TB. W przypadku tworzenia obrazu partycji 1 TB z magazynu o pojemności 3 TB minimalny rozmiar magazynu powinien wynosić 1 TB.

      Plik obrazu zwykłego dysku ” jest domyślną opcją tworzenia obrazów dysku.

      

      W takim przypadku tworzony jest zwykły plik obrazu, bez metadanych, o rozmiarze dokładnie odpowiadającym rozmiarowi obszaru, z którego tworzony jest obraz. Dane o defektach są zapisywane w obowiązkowym pliku mapy defektów w obrazie dysku.

      Opcja Niestandardowy plik obrazu dysku rzadkiego umożliwia tworzenie obrazów dysków na żądanie.

      

      Ten typ należy wybrać, gdy potrzebny jest obraz tylko części danych, zwłaszcza jeśli jest on rozproszony w pamięci źródłowej (obraz metadanych / danych systemu plików, obraz na podstawie mapy itp. ). Stan odczytu jest częścią rzadkiego pliku i nie wymaga oddzielnej mapy.

      Opcja „Dostępny (połączony) plik rzadki” włącza tworzenie obrazu dysku na żądanie do podłączonego pliku rzadkiego obrazu i jest aktywowana automatycznie, gdy obraz jest tworzony dla dysku, który jest już odczytywany w obrazowaniu „na żądanie” / ” -time read ”tryb i ma podłączony aktywny plik rozrzedzony.

    • Przesunięcie (LBA) na celJeśli docelowa pamięć jest większa niż źródłowa (większy dysk, większy istniejący obraz itd.), Możliwe jest zdefiniowanie przesunięcia w docelowej pamięci w zakresie od zera do różnicy rozmiarów pamięci, dla na przykład, aby nadpisać określoną partycję w pamięci docelowej.

      

    • Lokalizacja mapy defektówTen parametr określa ścieżkę do pliku, do którego zostaną odwzorowane uszkodzone bloki. Oprócz nagłówka plik posiada prostą mapę, w której każdy bajt ustawia stan 4 bloków (512 bajtów lub 4 KB, w zależności od ustawień rozmiaru bloku do odczytu).
    • Plik dziennikaTa konfiguracja umożliwia wybranie lokalizacji dla opcjonalnego pliku dziennika. Taki plik będzie zawierał zdarzenia takie jak błędy odczytu, skoki itp. I może służyć do diagnostyki.

      

5. Skonfiguruj przetwarzanie błędów odczytu.

• • • Pomiń liczbę bloków… po liczbie kolejnych defektów

      

      Gdy opcja jest włączona, po napotkaniu wadliwego bloku oprogramowanie sprawdza liczbę kolejnych defektów. Jeśli ta liczba jest większa lub równa podanej liczbie, wykonywany jest skok na zadanej liczbie bloków i odczyt jest wykonywany z tego miejsca. Jeśli odczyt się powiedzie, stan zostanie zresetowany i przywrócony zostanie tryb normalny.

    • Jeśli nadal występuje błąd odczytu, pomiń liczbę bloków

      

      Jeśli odczyt z nowej lokalizacji nie powiódł się, skok jest wykonywany ponownie. Gdy ta opcja jest włączona, rozmiar drugiego skoku będzie równy określonej liczbie bloków. W przeciwnym razie jego rozmiar będzie taki sam, jak pierwszego skoku.

    • Następnie pomiń liczbę bloków

      

      Jeśli odczyt nie jest normalny po drugim skoku, trzeci skok jest wykonywany ponownie na rozmiarze, który jest równy określonej liczbie bloków, jeśli ta opcja jest aktywna, lub pokrywa się z rozmiarem drugiego skoku. Skoki o podanym rozmiarze są wykonywane do wznowienia normalnego odczytu.

    • Spróbuj zresetować lub ponownie uruchomić dysk, gdy urządzenie nie jest gotowe

      

      Jeśli ta funkcja jest włączona, program próbuje ponownie uruchomić obroty dysków SATA bez sterowania mocą z parkowaniem głowic odczytujących. Może to wymusić ponowną kalibrację urządzenia. Jednak ta opcja może nie być dostępna w niektórych konfiguracjach.

    • Włącz test „bezpiecznej strefy” po błędzie odczytuGdy ta funkcja jest włączona, oprogramowanie sprawdzi, czy dysk jest czytelny, wykonując żądania odczytu testowego do określonego bloku, który według użytkownika gwarantuje czytelność. Może to być blok 0, jeśli punktacja rotacyjna wystąpiła gdzieś w obszarze metadanych systemu plików lub sektor blisko końca dysku, jeśli defekt wystąpił w pobliżu jego bloków początkowych.

      

    • Liczba prób ponownego odczytu

      

      Jest to liczba powtarzających się prób odczytu, które zostaną wykonane na pojedynczym bloku, powodując błąd odczytu, dopóki nie zostanie uznany za „wadliwy”. Wartość 1-2 może prowadzić do pomijania dodatkowych bloków, które są słabo odczytane, podczas gdy duże wartości mogą prowadzić do rotacyjnej punktacji defektów.

Tworzenie obrazów dysków z innych obrazów dysków

Oprogramowanie oferuje specjalny tryb do tworzenia obrazów dysków z innych obrazów dysków i plików w różnych formatach. Ten tryb ma uproszczoną procedurę bez obsługi defektów, może być używany do zapisywania podobrazów, konwertowania formatów lub zapisywania danych z obrazu dysku na dysk fizyczny.

Obrazy dysków ze specjalnych źródeł

Gdy obrazowanie jest uruchamiane w obsługiwanej specjalnej pamięci masowej, z której jest tworzony obraz (na przykład, gdy dysk jest podłączony przez DeepSpar DDI), otwiera się specjalne okno dialogowe do zarządzania procesem obrazowania za pomocą „zewnętrznego” narzędzia zamiast standardowej procedury dla tworzenie obrazów.

Procedura ta pozwala na skonfigurowanie i uruchomienie procesu obrazowania wykonywanego przez zewnętrzne narzędzie, podczas gdy proces i jego wynik zostaną wyświetlone w programie.

Firma nasza prowadzi również zdalna pomoc i jeśli dysk jest widoczny w systemie możliwe jest przeprowadzenie analizy możliwości odzyskania danych jak tez później samego odzysku. Konieczne do tego wtedy jest posiadanie drugiego dysku na, który będą zgrywane dane. Pod tym linkiem uzyskasz dostęp do zdalnej pomocy